*آووکادوهای مجموعه 3 ساله می‌باشند*

آواکادو دارای طعمی غنی است که استفاده تازه خوری از آن به عنوان یک میوه سالاد است. آواکادو اغلب در ژاپن با سس سویا یا رب گوجه فرنگی خورده می‌شود. در اروپا، آواکادو به عنوان یک غذای آماده با سس مایونز یا سالاد سرو می‌شود و یا با یک کوکتل دریایی پر می‌شود. عصاره طعم‌دهنده و شیر آواکادو می‌تواند برای ساخت بستنی استفاده شود. روغن آواکادو نیز برای پخت و پز و تهیه سالاد، سس ها و مارینادها استخراج می‌شود. روغن آواکادو همچنین می‌تواند برای محصولات مراقبت از پوست مانند لوسیون ضد آفتاب، کرم پاکسازی و مرطوب کننده‌ها یا برای لوسیون‌های مو و آرایش پایه استفاده شود. آواکادو در سال‌های اخیر در شمال کشور هم بسیار کشت شده و کاملاً با این منطقه سازگار است. زمانی آبیاری باید انجام شود که خاک گیاه خشک باشد و فاقد رطوبت، چون آبیاری بیش از حد، ریشه ها را کم و برگ‌ها را زرد می‌کند. در نهایت این کار گیاه را از بین می‌برد. آواکادو به نور کامل علاقمند است. خاک‌های نرم، لومی شنی مناسب کاشت این گیاه هست. ضمن اینکه باید به خوبی زهکشی شده باشد. آواکادو از نظر تجاری میوه‌ی ارزشمندی بوده و با گستره‌ی اقلیمی قابل ملاحظه‌ای انطباق داشته و مقاومت خوبی در برابر سرما دارد. البته یک گیاه جوان در تقابل با سرمازدگی و آسیب‌های ناشی از باد چندان مقاومت ندارد. درخت‌های بالغ در فصل گلدهی و میوه‌دهی در برابر باران‌های زیاد و شدید و یا بادهای خشک و داغ آسیب‌پذیر هستند. دمای زیر 2 درجه برای گیاه مناسب نیست و حداکثر دمای قابل تحمل برای این گیاه نیز 37 درجه است. درخت آواکادو همیشه سبز است و رشد سریعی دارد و گل‌های این گیاه در ماه دی و اسفند نمایان می‌شود و حدود 200 تا 300 شکوفه خواهد داد. آواکادو در طول فصل بارانی نیازی به آبیاری ندارد. زمانی آبیاری کنید که خاک آن خشک شده و رطوبت خود را از دست داده باشد. آبیاری بیش از نیاز باعث زرد شدن برگ‌ها می‌شود.